فنر کششی :
این نوع فنر کششی در مکانیزم هایی که نیاز به نیرو های کششی می باشد استفاده می شوند.
نیروی تولید شده در دو سمت فنر تابعی از جنس مفتول ، قطر مفتول ، قطر خارجی و تعداد حلقه های فعال می باشد.
کلیه ابعاد ، تلورانس ها ، شرایط فیزیکی و پارامتر های این نوع فنر ها در استاندارد DIN-2097 تدوین گردیده است.
فنرهای کششی در هر دو انتهای خود به قطعات متصل میشوند.
زمانی که قطعات شروع به جدایش نسبت به یکدیگر میکنند، برعکس عمل نموده و آنها را به سمت یکدیگر میراند.
ذخیره انرژی د رفنر
به عبارت دیگر این فنر انرژی را ذخیره کرده و به هنگام مقاومت در برابر نیروهای کششی آنرا آزاد میکند.
حلقه های آنها معمولا بصورت کیپ و بدون فاصله بوده .
در دو انتهای خود، قلاب، حلقه، چشمی و یا هندسه های دیگر به منظور اتصال با دیگر اجزا دارند.
شکست فنر
اکثر شکست های گزارش شده در مورد فنرهای کششی، مربوط به دو انتهای فنر است.
برای افزایش عمر فنر میبایست مسیر مفتول بدنه به سمت انتهای حلقه شده کاملا تدریجی و آرام بوده و از طراحی خم های تیز و با شعاع کمتر از یک و نیم برابر قطر مفتول اجتناب شود.
همچنین در آبکاری فنر های کششی بایستی دقت لازرم را به عمل آورد .
چرا ؟
چرا که فنر های با استحکام بالای 1000 MPA استعداد بالائی برای تردی هیدروژنی و شکست ناشی از آن را دارند.
بایستی قبل از ارسال هیدروژن زدایی گردند.
این نوع فنر ها با انواع مختلف قلاب تولید می شوند که در شکل زیر به تصویر کشیده شده اند.
انواع روش تولید :
-
فنر پیچی به روش سرد :
جهت تولید انواع فنر با تیراژ بالا ، قطر مفتول پایین و تنش پسماند کم استفاده می شود.
از آن جمله می توان به تولید فنر های فیلتر ها ی روغن ، لوازم خانگی ، قطعات مکانیزم ها و … اشاره نمود.
-
فنر پیچی به روش گرم :
به منظور تولید فنر هایی با قطر مفتول بالا که تنش های داخلی زیادی را در هنگام فنر پیچی تولید می کنند.
توانایی تولید به روش سرد وجود ندارد از روش گرم استفاده می گردد.
در این روش قطعات بریده شده مفتول بعد از گداخته شدن درون دستگاه های مخصوص قرار داده شده فرآیند فنر پیچی انجام می گردد.
از جمله این موارد می توان به فرایند تولید فنر های اکسل قطار ها اشاره نمود.
جهت افزایش میزان تختی فنر و جلوگیری از کج شدن آن تحت نیروی های بالا دو سر فنر سنگ زده می شود.